There are some moments that it’s not the eyes that see… It’s the Passion that sees … the Emotions … The Soul!!!
Τσιπουροκαζανέματα στις Ροβιές


Τσιπουροκαζανέματα

Ροβιές

Ο Κώστας έκανε χρόνια απόσταξη τσίπουρου στις Ροβιές, με ετικέτα στο μπουκάλι «Άντε γεια». Οπότε όταν έπεσε η πρόταση για τριήμερο για να βγάλουμε το φετινό τσίπουρο, πετάξαμε την σκούφια μας. Λίγο η παρέα, λίγο η εκδρομή, λίγο το τσίπουρο που πολύ μας αρέσει, φορτώσαμε τα μπογαλάκια μας και την κάναμε για Ροβιές, στην βόρεια Εύβοια.

Οι Ροβιές είναι ένα παραθεριστικό θέρετρο της Εύβοιας. Βρίσκεται πάνω στο δρόμο που ενώνει τη Χαλκίδα με την Αιδηψό, δηλαδή στη βόρεια Εύβοια. Η διαδρομή μέσα στην φύση είναι μαγευτική, με πλατάνια παντού και τρεχούμενα νερά. Ο δρόμος μετά τη Λίμνη κινείται πολύ κοντά στην παραλία και προσφέρει ωραία θέα στο βόρειο Ευβοϊκό κόλπο. Οι Ροβιές απέχουν 86 χλμ. από τη Χαλκίδα.

Και κάπως έτσι μαζευτήκαμε γύρω στα 20 άτομα για τσιπουροκαζανέματα. Υπεύθυνος του αποστακτηρίου ήταν ο Γιάννης, με ένα πελώριο χαμόγελο και ας του λείπαν τα μισά δόντια. Από την πρώτη μέρα που καταφθάσαμε, μας έδειξε τα κατατόπια, μας ενημέρωσε για όλα τα στάδια της απόσταξης του τσίπουρου, μας άφησε ακόμα και να βάλουμε το χεράκι μας στην διαδικασία της απόσταξης. Της διπλής απόσταξης, για την ακρίβεια.

Εν αρχή ην τα στέμφυλα (Στέμφυλα ή τσίπουρα είναι το στερεό υπόλειμμα των σταφυλιών μετά την απομάκρυνση του μούστου). Τα στέμφυλα τοποθετούνται μέσα στον άμβυκα (καζάνι). Στα στέμφυλα προστίθεται ένα μέρος από τα υγρά της ζύμωσης (τσιπριάζι), λίγο νερό και διάφορα μυρωδικά. Στην συνέχεια το καζάνι κλείνεται ερμητικά με ένα μπρούτζινο καπάκι. Κάτω από το καζάνι υπάρχει ένας φούρνος, η φωτιά ρυθμίζεται να καίει σιγά-σιγά και αρχίζει το βράσιμο. Μόλις το υλικό του καζανιού αρχίζει να βράζει, σηματοδοτείται η έναρξη της απόσταξης. Οι υδρατμοί μέσω ενός σωλήνα ξεκινά από την κορυφή του καπακιού, κατευθύνονται στο τόξο (λουλάς), που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ακόμα σωλήνας σε σχήμα Π, ο οποίος καταλήγει σε ειδική υποδοχή σε ένα φαρδύτερο σωληνοειδές εξάρτημα, τη λάντζα, βουτηγμένη σε μία μεγάλη δεξαμενή με κρύο νερό έτσι ώστε οι ατμοί να ψύχονται και να υγροποιούνται. Οι βαθμοί στο πρώτο απόσταγμα ξεκινούν από 27 και πρέπει να φτάσουν στο τέλος της καζανιάς τους 17,15 ή και 14 βαθμούς. Αυτή η πρώτη απόσταξη λέγεται «σούμα» ή «χάμικο», γιατί μυρίζει και καίει πολύ η γεύση. Έτσι λοιπόν αποστάζεται και για δεύτερη φορά, αφού ξανατοποθετηθεί στο καθαρό από στέμφυλα καζάνι.

Εννοείται ότι σε κάθε απόσταξη, δοκιμάζαμε από ένα ποτηράκι για να έχουμε άποψη για την γεύση του. Όλη την ώρα με ένα ποτηράκι στο χέρι ήμασταν και να’ σου γέλια, και τραγούδια και χοροί. Με τον Γιάννη σε ρόλο πρωτομάστορα και εμείς οι βοηθοί του!!! Και αφού βγάλαμε το τσίπουρο, του γράψαμε και αφιερώσεις στο καζάνι, για να μην μας ξεχάσει μόλις θα φεύγαμε.

Η δεύτερη μέρα συνεχίστηκε σχεδόν η ίδια. Απόσταξη, δοκιμές (έτσι λέγαμε για να πίνουμε περισσότερο), μεζεδάκια, χορό και τραγούδι. Τελικά θα περίσσευε καθόλου τσίπουρο για την εμφιάλωση…???

Το ξενοδοχείο που μέναμε λέγεται «Ρόδι» και η Ευαγγελία μας είχε στα όπα όπα!!! Υπέροχο πρωινό, δωμάτια προσεγμένα και το κυριότερο, πάντα με το χαμόγελο και την καλή κουβέντα!!! Το βραδάκι αράζαμε όλοι μαζί γύρω από το τζάκι και άρχιζαν τα πειράγματα και οι ιστορίες. Τελικά το τσίπουρο φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, χαλαρώνει τις αντιστάσεις, ρίχνει τα όρια και τελικά δημιουργεί παρέες!!!

Την Τρίτη μέρα, ήταν η ώρα της εμφιάλωσης. Τελικά είχε μείνει αρκετό για να μπει στα μπουκάλια και να πάρει και ο καθένας από ένα μπουκαλάκι για το σπίτι. Γεμίσαμε τα μπουκάλια, τα στολίσαμε με ρόδια και κορδέλες και βγήκαν και οι σχετικές αναμνηστικές φωτογραφίες.

Το βραδάκι κινήσαμε για την επιστροφή, γεμάτοι ωραίες εικόνες, με την εμπειρία της απόσταξης του τσίπουρου, μπόλικο αλκοόλ να ρέει στις φλέβες μας και με μία φράση στο στόμα όλων μας… «Άντε γειά»!!!

 


LEAVE A REPLY

Your email address will not be published. Required fields are marked *