Fine Art Exhibition @ Blank Wall Gallery
February 10, 2018Fine Art Exhibition @ Blank Wall Gallery
ViewΣΑΛΑΜΙΝΑ: ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝ
/ December 17, 2017Όλα τα ταξίδια, μακρινά ή κοντινά, είναι μία απόπειρα διαφυγής από την καθημερινότητα, μία προσπάθεια να αλλάξουμε παραστάσεις και εικόνες.
Viewforgotten on paper | FMAG
/ December 17, 2017Έκθεση φωτογραφίας της Χριστίνας Σαρλάμη στο πλαίσιο του 5th Handmade & Recycled Theater Festival
ViewDIGITAL GALLERY: Χριστίνα Σαρλάμη – «Η Φύση τα πάντα εν σοφία εποίησε…»
/ June 21, 2017Η Φύση υπεύθυνη για τις ομορφιές και τα θαύματα που υπάρχουν γύρω μας, ξέρει πως να μας εκπλήσσει κάθε φορά.
ViewΤΣΙΠΟΥΡΟ-ΚΑΖΑΝΕΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΡΟΒΙΕΣ
/ April 21, 2017Ο Κώστας έκανε χρόνια απόσταξη τσίπουρου στις Ροβιές, με ετικέτα στο μπουκάλι «Άντε γεια».
ViewΧΕΡΟΜΥΛΟΣ: ΤΑΞΙΔΙ ΦΥΓΗΣ
/ March 13, 2017Πάλι οι σκέψεις κόβουν βόλτες στο μυαλό. Μαζεύτηκαν πολλά τελευταία και δεν μπορώ να βάλω μία τάξη.
ViewΤο 4o Enduro Festival 2017 είναι παρελθόν και μια όμορφη φετινή ανάμνηση. View
Φωτογραφίες από το 4ο Enduro Festival 2017
/ February 6, 2017ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ: ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΞΩΤΙΚΟ!
/ February 6, 2017Κλείνοντας εισιτήρια για Εδιμβούργο, περίμενα ότι θα επισκεφτώ άλλη μία μουντή, ψυχρή, αγγλική πόλη.
Στα μεγάλα έργα του -“Καπετάν Μιχάλης”, “Βραχόκηπος”, “Ζορμπάς”, έναν πραγματικό λογοτεχνικό θησαυρό- ο Νίκος Καζαντζάκης καταθέτει τις αγωνίες ενός περήφανου πνεύματος από το πιο βαθύ του βίωμα, την έξαψη των συναισθημάτων, την εκτυφλωτική φαντασμαγορία του κόσμου, τις ακραίες αποφάσεις, τον στοχασμό του πάνω στη μοίρα του ανθρώπου.
Μέσα στην περίεργη εποχή που διανύουμε, όπου επαναπροσδιορίζονται αξίες και αρχές του κοινωνικού μας ιστού, ο λόγος του Νίκου Καζαντζάκη φαντάζει πιο επίκαιρος από ποτέ. Η μάχη του ανθρώπου με τις δυνάμεις της υλικής, πνευματικής και ηθικής φθοράς και η ανάδειξη εκείνων των ικανοτήτων και αρετών του ανθρώπου που τον ωθούν να κοιτάζει ψηλά, να μάχεται, να δημιουργεί και να ελπίζει απελπισμένα.
Το «Φάλτσο Πορεία» δεν είναι μια παράσταση που απλώς αναπολεί. Δεν τραγουδάμε για να περάσει η ώρα, ο ποιητής δεν έχει χρόνο. Δεν ξέρουμε αν είναι ο ίδιος ή κάποιο ξωτικό που ξέρασε η θάλασσα. Ίσως είναι ένα ποίημα, εκείνο το τελευταίο, εκείνο που δεν άντεχε. Ίσως πάλι είναι μια μικρή ομολογία, τώρα που η γοργόνα ενηλικιώθηκε και η μάνα αναπαύεται, τώρα που οι πειρατές φωτογραφίζονται στην πλαζ και η Δόνα Χούλια κατέβηκε στην πολιτική, τώρα που η θάλασσα κοιμάται και ο πίθηκος έγινε άνθρωπος. Τώρα χτυπάμε φάλτσο,… 32 μοίρες βορειότερα. Εκεί η πόρνη σε περιμένει μ’ ένα ποτήρι γάλα….